Xa empeza a haber un chisquiño mais de vida en Val dos Marcos.
O meu amigo porcopisco, ou porquiñodorei, tamén chamado petirrojo, aquel do que xa falei algunha vez del por aiqui, agora ten competencia. Pois na Porteliña andaban rondando por alí un par deles mais.
Tamén vin uns páxaros un tanto estraños para min, pois nunca os vira. Andaban xuntos sete ou oito, de colores moi vistosos e dun tamaño case como o dun merlo, estudiaremos este novo inquilino.
Non eran solo estes páxaros, xa se notaba por todolos lados o rechouchio deles, e tamén asomaban o fuciño as corzas por Rozas, mezclandose cos cabalos de Santiago-
E decir a primavera xa se empezaba a notar, inda que as neves non acaban de deixar tranquila a comarca.
Daban fé da súa chegada as anduriñas que tamén andaban por alí.
No mundo dos humanos, tamén xa se empezaba a ver retorno dos invernantes nas cidades.
Se continúa o bon tempo, antes de fin de mes haberá que ir por alá a revolver a terra para poder plantar esas cousas tan ricas que comemos no vran.
¡A vida empeza un novo ciclo!
Visitémos o castro de Formigoso por enésima vez, e tentemos visitar o da Cigadonha e a ponte do medievo, que cruza o Tuela, mais abaixo da ponte do Cunqueiro, mais unha nevariscada fíxonos abandoar o camiño cando estábamos na metade,
Por certo na zona desta ponte tamén hai unhas fontes de augas caldas unha, outra ferruxenta e outra sulfurosa. Estas non se poden ver mentras o Tuela veña de monte a monte. Xa falaremos desto.
Ben, parece que xa estamos casi en temperaturas mais benignas que as actuais, a ver se somos quen de disfrutar delas.
Solo unha pega: baixei o Tuela, o domingo, coa idea de pillar algunha “camela” para levar a “cricadeira”, mais quedei coas ganas.
Se vei que xa non me coñecen
No hay comentarios:
Publicar un comentario